кампрамі́с, ‑у, м.

Пагадненне з кім‑н. на падставе ўзаемных уступак; уступка дзеля дасягнення мэты. Старшыня Адзярыха не такі благі, як здаўся спачатку. Можна і з ім дамовіцца. Ідзе, калі трэба, на кампрамісы. Навуменка.

[Лац. compromissum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампрамі́с

(лац. compromissum)

пагадненне на падставе ўзаемных уступак; уступка каму-н. у чым-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Konzessión

f -, -en усту́пка; эк. канцэ́сія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éinräumung

f

1) усту́пка

2) дапушчэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wíllfahrung

f - усту́пка, зго́да, дазво́л; пабла́жка, ла́ска

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ermäßigung

f -, -en паніжэ́нне; скі́дка, усту́пка, ільго́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

цэ́сія

(лац. cessio)

уступка патрабавання ў абавязацельстве другой асобе, перадача каму-н. сваіх правоў на што-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ustępstwo

ustępstw|o

н. уступка;

pójść na ~a — пайсці на ўступкі;

~o na czyją korzyść — уступка на чыю карысць;

wzajemne ~a — узаемныя ўступкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ábtretung

f

1) усту́пка, перада́ча

2) адыхо́д (са сцэны)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zessión

f -, -en

1) юрыд. усту́пка

2) эк. перада́ча право́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)