abstain [əbˈsteɪn] v. (from)

1. устры́млівацца (ад ужывання алкаголю, тытуню і да т.п.)

2. устры́млівацца, не галасава́ць;

Hе abstained from voting. Ён не пайшоў на выбары.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

forgo [fɔ:ˈgəʊ] v. (forwent, forgone) fml адмаўля́цца, устры́млівацца (ад чаго-н. прыемнага)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

па́сціць, ‑су́, ‑се́ш, ‑се́; ‑сём, ‑сяце́; незак., каго-што.

Тое, што і пасвіць. Мотрык пасціў каня на ўзбалотку. Мележ.

пасці́ць, пашчу́, по́сціш, по́сціць; незак.

Прытрымлівацца посту ​2, устрымлівацца ад скаромнай ежы. [Маці:] — Ты ж толькі першы тыдзень пасціў, а на другі ўжо і не вытрываў. Паеў заскваранага булёну, у паездцы. Ус. // перан. Разм. Наогул устрымлівацца ад чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АНЕ́КСІЯ

(ад лац. annexio далучэнне),

захоп адной дзяржавай часткі або ўсёй тэрыторыі інш. дзяржавы, а таксама гвалтоўнае ўтрыманне народнасці ў межах чужой дзяржавы. Анексія — грубае парушэнне міжнар. права. Статут ААН дэкларуе права нацый на самавызначэнне і абавязвае членаў ААН устрымлівацца ад анексіі.

т. 1, с. 365

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

по́снічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Пасціць, устрымлівацца ад скаромнай ежы. Завядзёнка тады яшчэ ў людзей такая была: увесь год можаш поснічаць, а на каляды ці на вялікдзень абавязкова разгавецца свежыною. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

refrain​2 [rɪˈfreɪn] v. fml (from) стры́млівацца, устры́млівацца;

Kindly refrain from smoking. Устрымайцеся ад курэння, калі ласка.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

resist [rɪˈzɪst] v.

1. супраціўля́цца; праці́віцца; процідзе́йнічаць

2. не паддава́цца; процістая́ць;

This metal resists acid. Гэты метал не акісляецца.

3. устры́млівацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wstrzymywać się

незак.

1. устрымлівацца, утрымлівацца, стрымлівацца;

2. спыняцца, затрымлівацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

памо́ўчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Устрымлівацца або ўхіляцца ад размоў, захоўваць маўчанне. — Вось забралі [сына] і павезлі ў турму. А дзе тая турма, і якая яна, адкуль мне ведаць. Вось і еду, шукаць буду. — Ты, бабка, шукай ды памоўчвай, а то і сама трапіш туды. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

davónbleiben

* vi (s) не браць [не прыма́ць] удзе́лу (у чым-н.), устры́млівацца (ад чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)