упарадко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. упарадкоўваць — упарадкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фармаці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак.

Упарадкаваць сектары носьбітаў інфармацыі ў камп’ютары з мэтай падрыхтоўкі іх для запісу новых даных.

|| наз. фармаці́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

put things right

упара́дкаваць рэ́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

uporządkować

зак. упарадкаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

опра́вить​II сов. (поправить платье, причёску) папра́віць, упара́дкаваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упара́дкаваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад упарадкаваць.

2. у знач. прым. Прыведзены ў парадак. Упарадкаваны пакой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unormować

зак. нармалізаваць; упарадкаваць; унармаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Насенава́ць ’убраць; упарадкаваць сена’ (валож., Жыв. сл.), насенаваць ’нарыхтаваць сена’ (іўеў., Сцяшк. Сл.). Да сена, сенаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

арганізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак.

1. што. Заснаваць, стварыць.

А. курсы.

А. хор.

2. што. Падрыхтаваць, наладзіць.

А. сустрэчу.

А. дастаўку газет.

3. каго-што. Аб’яднаць для якой-н. мэты.

А. моладзь.

4. што. Упарадкаваць што-н.

А. свой час.

|| незак. арганізо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. арганіза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упара́дкаваны

1. упоря́доченный; приведённый в поря́док; нала́женный;

2. благоустро́енный;

1, 2 см. упара́дкаваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)