упара́дкаваны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад упарадкаваць.
2. у знач. прым. Прыведзены ў парадак. Упарадкаваны пакой.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)