укру́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да укруціцца.

2. Зал. да укручваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заку́тывать несов. заху́тваць, укру́чваць; захіна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увива́ть несов. увіва́ць, укру́чваць; абвіва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уку́тывать несов. уху́тваць; захіна́ць; укру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wśrubowywać

незак. укручваць; ушрубоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

угарта́ць

‘заграбаючы, горнучы, перамяшчаць што-небудзь куды-небудзь; загортваць, укручваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. угарта́ю угарта́ем
2-я ас. угарта́еш угарта́еце
3-я ас. угарта́е угарта́юць
Прошлы час
м. угарта́ў угарта́лі
ж. угарта́ла
н. угарта́ла
Загадны лад
2-я ас. угарта́й угарта́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час угарта́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

éinschrauben

vt укру́чваць, ушрубо́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зві́нчваць

‘паварочваць, укручваць або выкручваць вінт, шрубу; здымаць што-небудзь праз выкручванне вінта; з'язджаць, сыходзіць, збягаць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зві́нчваю зві́нчваем
2-я ас. зві́нчваеш зві́нчваеце
3-я ас. зві́нчвае зві́нчваюць
Прошлы час
м. зві́нчваў зві́нчвалі
ж. зві́нчвала
н. зві́нчвала
Загадны лад
2-я ас. зві́нчвай зві́нчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зві́нчваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ку́тать несов. ху́таць, заху́тваць, захіна́ць; (завёртывать) укру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увёртывать несов., разг.

1. (завёртывать во что-л.) укру́чваць;

2. (вертя, уменьшать) укру́чваць; змянша́ць, памянша́ць; см. уверну́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)