укру́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. укру́чваю укру́чваем
2-я ас. укру́чваеш укру́чваеце
3-я ас. укру́чвае укру́чваюць
Прошлы час
м. укру́чваў укру́чвалі
ж. укру́чвала
н. укру́чвала
Загадны лад
2-я ас. укру́чвай укру́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час укру́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укру́чваць несов.

1. вви́нчивать, ввёртывать, вкру́чивать;

2. заку́тывать, завёртывать; уку́тывать; (чем-л.) обма́тывать;

3. прикру́чивать, убавля́ть;

4. зама́тывать;

5. прост. (присваивать, не возвращать чего-л.) зама́тывать, зажи́ливать;

1-5 см. укруці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да укруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укруці́ць, -ручу́, -ру́ціш, -ру́ціць; -ру́чаны; зак.

1. што ў што. Круцячы, уставіць.

У. лямпачку ў патрон.

2. каго-што ў што. Захутаць, завінуць.

У. дзіця ў коўдру.

У. каўбасу ў паперу.

3. што. Убавіць, прыкруціць што-н.

У. кнот у лямпе.

4. што ў што. Уматаць у што-н.

У. канец вяроўкі ў кола.

5. што. Махлюючы, прысвоіць, не аддаць чаго-н. узятага, пазычанага (разм.).

У. дваццаць пяць рублёў.

|| незак. укру́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вви́нчивать несов. укру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вкру́чивать несов. укру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укру́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. укручваць — укруціць (у 1–4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шрубава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; незак., што.

1. Рабіць на чым-н. шрубавую нарэзку.

Ш. стрыжань.

2. Укручваць або выкручваць шрубу.

3. Змацоўваць шрубамі.

Ш. дошкі.

|| наз. шрубава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вінці́ць, вінчу, вінціш, вінціць; незак., што.

Разм. Паварочваць, укручваць або выкручваць вінт, шрубу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укру́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да укруціцца.

2. Зал. да укручваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)