увамкну́ць

‘уваткнуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увамкну́ увамкнё́м
2-я ас. увамкне́ш увамкняце́
3-я ас. увамкне́ увамкну́ць
Прошлы час
м. увамкну́ў увамкну́лі
ж. увамкну́ла
н. увамкну́ла
Загадны лад
2-я ас. увамкні́ увамкні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час увамкну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

увя́зніць

‘уваткнуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увя́зню увя́знім
2-я ас. увя́зніш увя́зніце
3-я ас. увя́зніць увя́зняць
Прошлы час
м. увя́зніў увя́знілі
ж. увя́зніла
н. увя́зніла
Загадны лад
2-я ас. увя́зні увя́зніце
Дзеепрыслоўе
прош. час увя́зніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уцю́кнуць

‘убіць, забіць, уваткнуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уцю́кну уцю́кнем
2-я ас. уцю́кнеш уцю́кнеце
3-я ас. уцю́кне уцю́кнуць
Прошлы час
м. уцю́кнуў уцю́кнулі
ж. уцю́кнула
н. уцю́кнула
Загадны лад
2-я ас. уцю́кні уцю́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час уцю́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тыркну́ць

‘уваткнуць, сунуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. тыркну́ тыркнё́м
2-я ас. тыркне́ш тыркняце́
3-я ас. тыркне́ тыркну́ць
Прошлы час
м. тыркну́ў тыркну́лі
ж. тыркну́ла
н. тыркну́ла
Загадны лад
2-я ас. тыркні́ тыркні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час тыркну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

wpiąć

зак. уваткнуць; прышпіліць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ператкну́ць, ‑ткну, ‑ткнеш, ‑ткне; ‑ткнём, ‑ткняце; зак., што.

Уваткнуць што‑н. у другім месцы. Ператкнуць калок. Ператкнуць тычку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наты́каць, -аю, -аеш, -ае, зак., чаго.

1. Уваткнуць што-н. у якой-н. колькасці.

Н. іголак у падушачку.

2. Расставіць, размясціць дзе-н. (разм.).

Н. сцяжкоў на карце.

3. і што. Накалоць (разм.).

Н. слівы перад варкай.

|| незак. натыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wetknąć

зак. уваткнуць, уткнуць, уторкнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нато́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Уваткнуць, натыкаць у што‑н. многа чаго‑н. Наторкаць сухіх галінак вакол градак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ты́кнуць

1. (уваткнуць) (hinéin)stóßen* vt; (hinéin)stécken vt;

2. (заткнуць) stécken vt, stópfen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)