сёй-то́й, сяго́-таго́, займ. неазнач., м. (разм.).

1. Некаторыя, нямногія людзі.

Сёй-той не прыехаў на сустрэчу.

2. Нехта (каго не жадаюць называць).

Неабходна папярэдзіць сяго-таго.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сёй-той (род. сяго́-таго́) мест. неопр., м., разг. ко́е-кто, кой-кто́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сёй-той, сяго-таго, займ. неазн., м.

Разм. Некаторыя (нямногія) людзі. Па бацьку ў нас велічалі толькі настаўніка. Ды і то не мы, а сёй-той са старэйшых. Якімовіч. Сёй-той ведаў аб сакрэце могілак, некаторыя здагадваліся. Лынькоў. // Нехта (каго не жадаюць называць). Гэту простую ісціну не шкодзіла б засвоіць і сяму-таму з нашых сучасных маладых пісьменнікаў. Бугаёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сёй-той займ. díeser und jéner, írgendwér, máncher; gewísse Léute;

сёй-той ве́дае гэ́та máncher weiß das;

сёй-той яшчэ́ тут éinige sind noch da

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

той-тэр’е́р

(ад англ. toy = цацка + тэр’ер)

парода паляўнічых сабак з групы тэр’ераў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Сёй-той ‘некаторыя (нямногія) людзі’ (ТСБМ). Спалучэнне ўказальных займеннікаў, што ўзыходзяць да *sь (гл. сей) і *tъ (гл. той). Сёй з сей пад уплывам той, з якім звычайна спалучаецца ў сказе, у тым ліку і ў самастойным ужыванні (Карскі 2-3, 342), аналагічна сёе‑тое ‘нямногае, нешта, некаторыя рэчы’ (ТСБМ), сёя‑тоя ‘што-небудзь’ (Сл. ПЗБ), параўн. i siòje, i tòje (Федар. 4), сё й то (ТС), але сей год, да сего́ дажыўся (Ян.). Пераход е > ё тлумачаць уздзеяннем націску (гл. ESSJ SG, 2, 618), параўн. аднак ні сёго́ ні того́ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тэ́й

займеннік, указальны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэ́й та́я то́е ты́я
Р. таго́ то́й таго́ ты́х
Д. таму́ то́й таму́ ты́м
В. таго́ (адуш.)
тэ́й (неадуш.)		 ту́ю то́е ты́х
ты́я
Т. ты́м то́й
то́ю		 ты́м ты́мі
М. ты́м то́й ты́м ты́х

Іншыя варыянты: то́й.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гада́льнік

‘той, хто гадае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гада́льнік гада́льнікі
Р. гада́льніка гада́льнікаў
Д. гада́льніку гада́льнікам
В. гада́льніка гада́льнікаў
Т. гада́льнікам гада́льнікамі
М. гада́льніку гада́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

потусторо́нний тагасве́тны, той; (загробный) замагі́льны; (не земной) незямны́;

потусторо́нний мир той свет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заблу́д

‘асоба - той, хто заблудзіў’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. заблу́д заблу́ды
Р. заблу́да заблу́даў
Д. заблу́ду заблу́дам
В. заблу́да заблу́даў
Т. заблу́дам заблу́дамі
М. заблу́дзе заблу́дах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)