Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Стано́к 1 ‘машына, прыстасаванне’, ‘апора’, ‘стойла’ (ТСБМ), ‘прыстасаванне або прылада’ (ТС), ‘вал у кроснах, на які набіваецца аснова ці палатно’ (Сцяшк.), станкі́ мн. л. ‘козлы, на якіх пілуюць дровы’ (Жд. 3). Ад сталн 1 (гл.) з суф. ‑ок. Паводле Трубачова (Этимология–1985, 6), прасл. *stanъkъ першапачаткова азначала пераважна ткацкі стан.
Стано́к 2 ‘стаянка, шалаш у лесе, на лузе’, ‘стойла для каня ў хляве’ (ТС, Сержп. Прымхі). Да стан 1 (гл.).
Стано́к 3 ‘луг паміж балотамі’ (Жд. 3). Да стан 1 з суф. ‑ок, г. зн. ‘месца, дзе можна стаць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
станок; варштат (уст.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
Стано́к-Вадзі́ца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Стано́к-Вадзі́ца |
| Р. |
Стано́к-Вадзі́цы |
| Д. |
Стано́к-Вадзі́цы |
| В. |
Стано́к-Вадзі́цу |
| Т. |
Стано́к-Вадзі́цай
Стано́к-Вадзі́цаю |
| М. |
Стано́к-Вадзі́цы |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
стано́к-аўтама́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
стано́к-аўтама́т |
станкі́-аўтама́ты |
| Р. |
станка́-аўтама́та |
станко́ў-аўтама́таў |
| Д. |
станку́-аўтама́ту |
станка́м-аўтама́там |
| В. |
стано́к-аўтама́т |
станкі́-аўтама́ты |
| Т. |
станко́м-аўтама́там |
станка́мі-аўтама́тамі |
| М. |
станку́-аўтама́це |
станка́х-аўтама́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
стано́к-аўтама́т (род. станка́-аўтама́та) м. стано́к-автома́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стано́к-автома́т стано́к-аўтама́т, род. станка́-аўтама́та м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пальцарэзны станок, гл. Шыпарэзцы станок
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
ДАВО́ДАЧНЫ СТАНО́К,
прыцірачны станок, станок для канчатковай (аддзелачнай) апрацоўкі (даводкі, прыціркі) паверхні дэталі. Універсальны даводачны станок мае 2 плоскія дыскі (прыціры), паміж якімі змяшчаюцца дэталі. Даводка робіцца дробназярністым абразіўным парашком або пастай. Спецыялізаваныя даводачныя станкі прызначаны для даводкі асобных дэталей. Даводачныя станкі выкарыстоўваюць для апрацоўкі дэталей высокага класа дакладнасці: вымяральных інструментаў, разцоў, клапанаў, зубчастых колаў, шыек каленчатых і кулачкоў размеркавальных валоў і інш.
т. 5, с. 565
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)