сто́парыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

1. што. Спыняць ход, дзейнасць (механізма, машыны і пад.). // перан. Разм. Затрымліваць ход, развіццё чаго‑н. Стопарыць справу.

2. Спыняцца, спыняць сваю дзейнасць (пра машыну, механізм).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пресека́ть несов.

1. (прерывать связь) перарыва́ць, перапыня́ць;

2. (прекращать) спыня́ць; (класть конец) кла́сці кане́ц (чаму-небудзь); (уничтожать) знішча́ць; выкараня́ць;

пресека́ть разгово́ры спыня́ць размо́вы;

пресека́ть злоупотребле́ния кла́сці кане́ц злоўжыва́нням, спыня́ць злоўжыва́нні; см. пресе́чь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыціна́ць

‘перарываць, спыняць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыціна́ю прыціна́ем
2-я ас. прыціна́еш прыціна́еце
3-я ас. прыціна́е прыціна́юць
Прошлы час
м. прыціна́ў прыціна́лі
ж. прыціна́ла
н. прыціна́ла
Загадны лад
2-я ас. прыціна́й прыціна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыціна́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спыні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спыню́ спы́нім
2-я ас. спы́ніш спы́ніце
3-я ас. спы́ніць спы́няць
Прошлы час
м. спыні́ў спыні́лі
ж. спыні́ла
н. спыні́ла
Загадны лад
2-я ас. спыні́ спыні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час спыні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

остана́вливать несов.

1. (прекращать движение) спыня́ць, затры́мліваць;

2. (сдерживать, запрещать что-л.) спыня́ць, не дава́ць;

3. перен. (сосредоточивать на ком-, чём-л.) спыня́ць; звярта́ць, зваро́чваць;

остана́вливать чьё-л. внима́ние звярта́ць ува́гу каго́-не́будзь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

discontinue [ˌdɪskənˈtɪnju:] v. спыня́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аса́джваць

‘спыняць; завальваць ударам’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аса́джваю аса́джваем
2-я ас. аса́джваеш аса́джваеце
3-я ас. аса́джвае аса́джваюць
Прошлы час
м. аса́джваў аса́джвалі
ж. аса́джвала
н. аса́джвала
Загадны лад
2-я ас. аса́джвай аса́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аса́джваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыцы́кваць

‘казаць "цыц", спыняць дзеянні каго-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыцы́кваю прыцы́кваем
2-я ас. прыцы́кваеш прыцы́кваеце
3-я ас. прыцы́квае прыцы́кваюць
Прошлы час
м. прыцы́кваў прыцы́квалі
ж. прыцы́квала
н. прыцы́квала
Загадны лад
2-я ас. прыцы́квай прыцы́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыцы́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

оса́живать несов.

1. (лошадь) спыня́ць, аса́джваць;

2. (заставлять пятиться) аса́джваць, падава́ць наза́д;

3. (кого-л.) разг. аса́джваць, спыня́ць, абрыва́ць; см. осади́ть​II;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спыня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да спыніцца.

2. Зал. да спыняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)