прыцы́кваць

‘казаць "цыц", спыняць дзеянні каго-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыцы́кваю прыцы́кваем
2-я ас. прыцы́кваеш прыцы́кваеце
3-я ас. прыцы́квае прыцы́кваюць
Прошлы час
м. прыцы́кваў прыцы́квалі
ж. прыцы́квала
н. прыцы́квала
Загадны лад
2-я ас. прыцы́квай прыцы́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыцы́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)