Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адцяжны́, ‑ая, ‑ое.
Спец. Які прызначаны служыць для адцягвання чаго‑н. Адцяжная спружына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
курко́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да курка. Курковая спружына.// З курком. Курковая стрэльба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узвадны́, ‑ая, ‑ое.
Спец. Які мае адносіны да узвода 2 (у 2 знач.). Узвадная спружына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Spánnfeder
f -, -n спружы́на
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Sprúngfeder
f -, -n спружы́на
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Транжы́нка ’прыколка для валасоў’ (Сцяшк.). Няясна. Магчыма, ад спружы́нка < спружына, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пружы́на ’спружына’ (Скарбы), ’прыстасаванне для лоўлі дзікіх качак і звяроў’ (ТС). Рус., укр.пружи́на, польск.sprężyna, prężyna ’спружына’, в.-луж.pružina, н.-луж.pšužyna ’дзяржанне лука’, чэш.pružina ’прут’, славен.próžina ’спружына’, серб.-харв.пру̏жина ’будан (з галінак)’, балг.пръжи́на ’шост для ўмацавання снапоў на возе’. Прасл.*prǫžina (Трубачоў, Этимология–1963, 20), якое, паводле БЕР (5, 821–822), ад прасл.*prǫgъ (гл. пруг) з павелічальным суф. ‑ina. Інакш Махэк₂ (488): славянскае слова лічыць дэрыватам з суф. ‑ina ад прыметніка pružný, якое ад прасл.*pružiti, звязанага з прасл.*prǫgъ, *prǫga (гл. пруга). Гл. яшчэ Фасмер, 3, 389. Сюды ж пружы́нка ’ручны рыхліцель’, ’спружыноўка’ (Мат. Маг.). Гл. спружына.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Zúgfeder
f -, -n нацяжна́я [завадна́я] спружы́на
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Tríebfeder
f -, -n тэх.спружы́на
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)