ужа́тый​I

1. сці́снуты, уці́снуты;

2. скаро́чаны; см. ужа́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

clipped [klɪpt]adj.

1. падстры́жаны; падрэ́заны; вы́разаны; скаро́чаны

2. адры́вісты, выра́зны (пра маўленне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

парафра́за, ‑ы, ж.

1. Пераказ сваімі словамі літаратурнага твора, а таксама скарочаны выклад (адаптацыя) вялікіх мастацкіх твораў.

2. Пашыраны ў 19 ст. пераклад чужых музычных тэм з самастойнымі варыяцыямі, зменамі, дадаткамі.

[Ад грэч. paráphrasis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

abbreviate [əˈbri:vieɪt] v. скарача́ць (слова, аповесць і да т.п.);

an abbreviated text скаро́чаны тэкст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

telegraphic [ˌtelɪˈgræfɪk] adj. тэлегра́фны;

a telegraphic code тэлегра́фны код;

telegraphic address тэлегра́фны/скаро́чаны а́драс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

summárisch

a

1) сума́рны, агу́льны

2) скаро́чаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абрэжэ́

(фр. abrégé, ад abréger = скарачаць)

выпіс з твора, скарочаны пераказ.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

катале́ктыка

(гр. katalektikos = усечаны, скарочаны)

раздзел паэтыкі, які вывучае канцоўкі верша.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

*Ляле́ць, леле́ць, еле́ць ’блішчаць, пералівацца’ (ТС) — скарочаны варыянт да лялеяць (гл.). Аб пераходзе лʼ > й (йеле́ць) гл. Карскі 1, 322.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Лі́пачка, лі́почка ’невялікая каробка для мёду, зробленая з ліпавай кары’ (петрык., З нар. сл.) — скарочаны варыянт лексемы ліпавачка. Да лі́па (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)