Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГРАМА́ДСКАЯ СВЯДО́МАСЦЬ,
сукупнасць уяўленняў, поглядаў, навук. тэорый аб чалавеку і навакольным свеце (натуральным і штучным), аб іх мінулым, сённяшнім і будучым. Не зводзіцца да арыфм. сумы індывід. свядомасцей членаў грамадства, а ўтварае арган. цэласнасць са сваімі спецыфічнымі ўласцівасцямі: грамадскім статусам і заканамернасцямі развіцця, прызначэннем і функцыямі. Грамадская свядомасць узаемадзейнічае з інш. сферамі грамадскага жыцця (вытв-сцю матэрыяльных даброт, сям’ёй і г.д.), а таксама ўплывае на асабістае жыццё індывідаў і іх паводзіны ў грамадстве. Грамадская свядомасць утварае з інш. грамадскімі з’явамі адзіную непарыўную тканіну, але пры гэтым адносна самастойная ў працэсе рэалізацыі сваёй грамадскай ролі і функцый. Грамадская свядомасць не тоесная пасіўнаму адлюстраванню таго, што адбываецца ў іншых сферах грамадства, і адыгрывае значную актыўную ролю. Аднак сама гэтая актыўнасць па-рознаму вытлумачваецца ў розных сістэмах філас.-гіст. ведаў. Калі ў ідэалістычных вучэннях ёй надаецца абсалютна самаст., субстанцыянальнае значэнне (чалавечы розум творыць навакольны свет), то паводле матэрыялістычных канцэпцый яна ёсць неабходны, але зусім не самадастатковы момант функцыянавання адзінага сац. цэлага. Матэрыялізм зыходзіць з таго, што грамадская свядомасць дыялектычна адлюстроўвае грамадскае быццё і абумоўлена ім; гэты вывад пакладзены ў аснову матэрыяліст. тэорыі пазнання. Грамадская свядомасць мае складаную ўнутр. структуру, якая ўключае розныя ўзроўні (тэарэт. і звычайная свядомасць, ідэалогія і грамадская псіхалогія) і розныя формы свядомасці (паліт. і прававая свядомасць, мараль, рэлігія, мастацтва, філасофія, навука). У сучасным грамадстве асаблівае значэнне набывае здольнасць грамадскай свядомасці мысленна апераджаць рэальны рух гіст. працэсу, што знаходзіць сваё выяўленне ў функцыі сацыяльнага прадбачання. Дасягнуты крытычны ўзровень спажывання прыродных рэсурсаў і забруджвання навакольнага асяроддзя пры крайне нераўнамерным размеркаванні, матэрыяльных даброт, якія атрымліваюцца ад гэтага, абвастрэнне многіх іншых глабальных праблем сучаснасці востра ставяць перад ім пытанне пра выжыванне. Таму павелічэнне ролі грамадскай свядомасці ў жыцці грамадства на мяжы 20 і 21 ст. звязваецца з праблемамі, ад вырашэння якіх залежыць лёс чалавецтва.
Літ.:
Общественное сознание и его формы. М., 1986;
Жуков Н.И. Проблема сознания. Мн., 1987;
Тойнби А.Дж. Постижение истории: Пер. с англ. М., [1990);
Сорокин П.А. Человек. Цивилизация. Общество. М., 1992.
В.І.Боўш.
т. 5, с. 398
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
апа́мятаць
‘прыйсці ў свядомасць, прывесці ў свядомасць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
апа́мятаю |
апа́мятаем |
| 2-я ас. |
апа́мятаеш |
апа́мятаеце |
| 3-я ас. |
апа́мятае |
апа́мятаюць |
| Прошлы час |
| м. |
апа́мятаў |
апа́мяталі |
| ж. |
апа́мятала |
| н. |
апа́мятала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
апа́мятай |
апа́мятайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
апа́мятаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ду́х
‘псіхічныя здольнасці; свядомасць; унутраны настрой чалавека; дыханне; пах’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ду́х |
| Р. |
ду́ху |
| Д. |
ду́ху |
| В. |
ду́х |
| Т. |
ду́хам |
| М. |
ду́ху |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
созна́тельность свядо́масць, -ці ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
enlighten [ɪnˈlaɪtn] v. fml развіва́ць свядо́масць/разуме́нне; інфармава́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
consciousness [ˈkɒnʃəsnəs] n.
1. усведамле́нне, разуме́нне; свядо́масць; самасвядо́масць;
political consciousness паліты́чная свядо́масць
2. прыто́мнасць;
lose consciousness стра́ціць прыто́мнасць;
regain consciousness апрыто́мнець
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дурма́н, -у, м.
1. Тое, што адурманьвае, прытупляе розум, свядомасць.
2. Памутненне свядомасці, розуму; адурэнне.
|| прым. дурма́нны, -ая, -ае і дурма́нлівы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ачмуце́ць
‘страціць розум, свядомасць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ачмуце́ю |
ачмуце́ем |
| 2-я ас. |
ачмуце́еш |
ачмуце́еце |
| 3-я ас. |
ачмуце́е |
ачмуце́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ачмуце́ў |
ачмуце́лі |
| ж. |
ачмуце́ла |
| н. |
ачмуце́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ачмуце́й |
ачмуце́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ачмуце́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)