ачмуце́ць
‘страціць розум, свядомасць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| ачмуце́ю | ачмуце́ем | |
| ачмуце́еш | ачмуце́еце | |
| ачмуце́е | ачмуце́юць | |
| Прошлы час | ||
| ачмуце́ў | ачмуце́лі | |
| ачмуце́ла | ||
| ачмуце́ла | ||
| Загадны лад | ||
| ачмуце́й | ачмуце́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ачмуце́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)