opuszczony

пакінуты; закінуты; самотны; асірацелы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lone

[loʊn]

adj.

1) само́тны; адзіно́кі; адзі́ны

the lone traveler — само́тны падаро́жнік

the lone survivor — адзі́ны ацале́лы

2) адзіно́тны

3) адасо́блены, само́тны (дом, дрэ́ва)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Само́та ’адзінота, паходжанне ў адзіноцтве’, само́тны. Лічачы па націску, з польск. samota, samotny ’тс’, якія да sam (гл. сам).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уединённый

1. прич. адасо́блены;

2. прил. (одинокий) само́тны, адзіно́кі; (обособленный) адасо́блены; (тихий) заці́шны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zurückgezogen

a адасо́блены, само́тны, замкнёны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinsam

a адзіно́кі, адасо́блены, само́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сіратлі́ва прысл, сіратлі́вы éinsam (самотны); verwáist;

адчува́ць сябе́ сіратлі́ва sich éinsam [verwáist] fühlen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

veréinsamt

a адасо́блены, адзіно́кі; само́тны, ізалява́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

forsaken

[fərˈseɪkən]

v.t., p.p. of forsake

пакі́нуты, само́тны, адзіно́кі, няшча́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

alléin stéhend

a адзі́н, само́тны; халасты́; незаму́жняя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)