само́тны

1. (які жыве ў адзіноце) éinsam, veréinsamt;

2. (сумны, журботны) tráurig, betrübt, kúmmervoll

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

lone

[loʊn]

adj.

1) само́тны; адзіно́кі; адзі́ны

the lone traveler — само́тны падаро́жнік

the lone survivor — адзі́ны ацале́лы

2) адзіно́тны

3) адасо́блены, само́тны (дом, дрэ́ва)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zurückgezogen

a адасо́блены, само́тны, замкнёны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinsam

a адзіно́кі, адасо́блены, само́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сіратлі́ва прысл, сіратлі́вы éinsam (самотны); verwáist;

адчува́ць сябе́ сіратлі́ва sich éinsam [verwáist] fühlen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

veréinsamt

a адасо́блены, адзіно́кі; само́тны, ізалява́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

forsaken

[fərˈseɪkən]

v.t., p.p. of forsake

пакі́нуты, само́тны, адзіно́кі, няшча́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

alléin stéhend

a адзі́н, само́тны; халасты́; незаму́жняя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

solitary

[ˈsɑ:ləteri]

1.

adj.

1) сам; само́тны, адзіно́кі, адзі́ны

A solitary rider was seen in the distance — Само́тны ве́ршнік відне́ўся ўда́лечы

2) само́тны; адасо́блены

to lead a solitary life — ве́сьці само́тнае жыцьцё

a solitary spot — адасо́бленае ме́сца

2.

n.

1) само́тнік -а m., само́тніца f.

2) адзіно́чка f.

The prisoner was put in solitary — Вя́зьня пасадзі́лі ў адзіно́чку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

forlorn

[fərˈlɔrn]

adj.

1) усі́мі пакі́нуты; само́тны, адзіно́кі, закі́нуты

2) няшча́сны, мізэ́рны, у ро́спачы; жалюго́дны

•

- forlorn hope

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)