кару́нд, -а, М -дзе, м.

Вельмі цвёрды мінерал, разнавіднасцямі якога з’яўляюцца рубін, тапаз, сапфір.

|| прым. кару́ндавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ruby​1 [ˈru:bi] n.

1. рубі́н

2. рубі́навы ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кару́нд, ‑у, М ‑дзе, м.

Вельмі цвёрды мінерал, разнавіднасцямі якога з’яўляюцца рубін, тапаз, сапфір.

[Ням. Korund.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кару́нд

(ням. Korund, ад санскр. kuruvinda = рубін)

вельмі цвёрды мінерал, разнавіднасцямі якога з’яўляюцца рубін, сапфір, тапаз.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кара́т, ‑а, М ‑раце, м.

Мера масы каштоўных камянёў, роўная 0,2 грама. Рубін у дзесяць каратаў.

[Араб. kirāt.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rubin, ~u

м. рубін

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Rubín

m -s, -e рубі́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rubínrot

a рубі́навы, чырво́ны як рубі́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Карбу́нкул ’гнойнае запаленне глыбокіх слаёў скуры’ (ТСБМ), непасрэдна з лац. Carbunculus. Nomen deminutivum ад carbō carbonis ’вугаль’ (carbunculus ’рубін’) або праз польск. пасрэдніцтва (Слаўскі, 2, 70–71).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

karbunkuł

м.

1. мед. карбункул;

2. уст. мін. рубін; гранат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)