wyciągnąć się

зак. выцягнуцца; расцягнуцца;

wyciągnąć się jak długi — расцягнуцца; упасці ўсім целам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

расцяжэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расцягваць — расцягнуць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. расцягвацца — расцягнуцца.

2. Пашкоджанне тканак (звязкі, сухажылля) з прычыны празмернага нацяжэння, рыўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Расплата́ць ’разарваць’ (іўеў., Сл. ПЗБ), росплата́ць ’распластаць, разгарнуць, разрэзаўшы ўздоўж’ (ТС), расплата́цца ’паваліцца і выцягнуцца’ (Варл.), ’расцягнуцца’ (люб., ЖНС). Гл. плата́ць 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

парасця́гвацца сов., в разн. знач. (о многом) растяну́ться; (стать просторнее ещё) разда́ться; см. расцягну́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wydłużyć się

зак. падоўжыцца; выцягнуцца; расцягнуцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Плыта́нка ’высушаная спластаваная рыба’, апытанне ’пластаванне’, апытаць ’пластаваць’, ’патрашыць рыбу’, сюды ж расплытаць ’расцягнуць палатно па лузе’, расадыттща ’расцягнуцца, упаўшы’ (Нас.; Стан.). Да платаць? (гл.); да фанетыкі і семантыкі параўн. тт. рІуШі ’рассцілацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разда́ться​I сов.

1. (расступиться) прям., перен. расступі́цца;

2. (растянуться) разг. разда́цца, расцягну́цца;

3. (потолстеть) разг. разда́цца, патаўсце́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hínstrecken

1.

vt

1) праця́гваць

2) валі́ць з ног

2.

(sich) расцягну́цца, ле́гчы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Пэ́ртыкі ’калкі, на якія вешалі калыску ў полі’ (трак., Сл. ПЗБ). Нагадвае польск. pręciki ’пруткі, кіёчкі’, памянш. ад pręt ’кіёк’, гл. прут ’тс’; пачатак слова, магчыма, трансфармаваны пад уплывам літоўскіх слоў тыпу perti̯s ’даўгавязы’, perti̯sti ’расцягнуцца’ і пад. Міжмоўная інавацыя на беларуска-літоўска-польскім сумежжы?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rozłożyć się

зак.

1. разлегчыся; расцягнуцца; разлажыцца;

2. раскласціся; распасціся

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)