раствори́мый раствара́льны, распушча́льны;

раствори́мые со́ли хим. раствара́льныя со́лі;

раствори́мый ко́фе раствара́льная (распушча́льная) ка́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áuflösbar

a

1) выраша́льны

2) раствара́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

soluble [ˈsɒljəbl] adj.

1. (in) раствара́льны, распушча́льны;

This tablet is soluble in water. Гэтая таблетка раствараецца ў вадзе.

2. fml выраша́льны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АНТРАХІНО́Н,

арганічнае рэчыва, C14H8O2. Мал. м. 208,2. Светла-жоўтыя крышталі, tпл 286 °C, растваральны ў нітрабензоле, аніліне, гарачым талуоле, практычна не растваральны ў вадзе і спірце. Праяўляе ўласцівасці хінонаў. Атрымліваюць каталітычным акісленнем антрацэну ці з фталевага ангідрыду і бензолу. Выкарыстоўваюць у вытв-сці антрахінонавых фарбавальнікаў. Выклікае экзэмы і бранхіяльную астму (ГДК 5 мг/м³).

т. 1, с. 393

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фібрынаге́н

(ад фібрын + -ген)

растваральны бялок плазмы крыві, які ператвараецца пры яе згусанні ў фібрын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

электралі́ты

(ад электра- + гр. lytos = растваральны)

рэчывы, у якіх перанос электрычнага току ажыццяўляецца рухам іонаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

растворя́ющий

1. прич. які́ (што) раствара́е; см. растворя́ть​II 2;

2. прил., хим. раствара́льны;

растворя́ющая спосо́бность раствара́льная здо́льнасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АЦЭТЫЛЕ́Н,

ненасычаны вуглевадарод, CH≡CH. Мал. м. 26,04. Бясколерны газ, tпл -80,8 °C, у цвёрды стан пераходзіць мінаючы вадкі, мала растваральны ў вадзе, растваральны ў ацэтоне. Сумесі з паветрам (2,3—80,7% аб’ёмных) выбухова небяспечныя. Атрымліваюць узаемадзеяннем карбіду кальцыю з вадой: Cac2+H2O → C2H2+Ca(OH)2 ці тэрмаакісляльным крэкінгам прыродных газаў. Зыходнае рэчыва для прамысл. вытв-сці полівінілхларыду, полівінілацэтату, полівінілавага спірту, поліакрыланітрыльных валокнаў і сінт. каўчукаў. Сумесі ацэтылену з кіслародам выкарыстоўваюць для зваркі і рэзкі металаў. Аказвае слабанаркатычнае дзеянне (ГДК у паветры 0,3 мг/м³).

т. 2, с. 164

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

lösbar

a

1) выраша́льны

2) хім. раствара́льны

3) тэх. разбо́рны, рассо́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

солюбіліза́цыя

(ад п.-лац. solubilis = растваральны)

мімавольнае пранікненне нізкамалекулярнага рэчыва ўнутр міцэл паверхнаснаактыўнага паверхнева-актыўнага рэчыва або макрамалекулярных клубкоў палімера.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)