раствара́льны, -ая, -ае.

Які здольны растварацца ў вадкасці.

|| наз. раствара́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раствара́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раствара́льны раствара́льная раствара́льнае раствара́льныя
Р. раствара́льнага раствара́льнай
раствара́льнае
раствара́льнага раствара́льных
Д. раствара́льнаму раствара́льнай раствара́льнаму раствара́льным
В. раствара́льны (неадуш.)
раствара́льнага (адуш.)
раствара́льную раствара́льнае раствара́льныя (неадуш.)
раствара́льных (адуш.)
Т. раствара́льным раствара́льнай
раствара́льнаю
раствара́льным раствара́льнымі
М. раствара́льным раствара́льнай раствара́льным раствара́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раствара́льны

1. раствори́мый;

~ныя рэ́чывы — раствори́мые вещества́;

2. растворя́ющий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раствара́льны, ‑ая, ‑ае.

Які паддаецца растварэнню. Растваральныя солі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раствара́льны löslich, auflösbar, lösbar;

раствара́льны ў вадзе́ wsserlöslich; гл. тс. распушчальны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фібрынаге́н, ‑у, м.

Растваральны бялок плазмы крыві, які ператвараецца пры яе згортванні ў фібрын.

[Ад лац. fibra — валакно і грэч. genos — род.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozpuszczalny

хім. растваральны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dissoluble

[dɪˈsɑ:ljəbəl]

adj.

раствара́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

löslich

a хім. раствара́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

solvable

[ˈsɑ:lvəbəl]

adj.

1) выраша́льны

2) раствара́льны, распушча́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)