адміністра́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Службовая асоба, якая кіруе чым-н.; адказны распарадчык.

Добры а.

|| ж. адміністра́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. адміністра́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dysponent

м. распарадчык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

метрдатэ́ль, ‑я, м.

1. Распарадчык у рэстаране або гасцініцы.

2. Старшы лакей у багатым дваранска-памешчыцкім доме.

[Фр. meître d'hôtel — гаспадар гасцініцы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nweiser

m -s, - распара́дчык; інстру́ктар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bailiff [ˈbeɪlɪf] n.

1. BrE, law бе́йліф; судо́вы выкана́ўца

2. BrE распара́дчык; акано́м

3. AmE наме́снік шэры́фа

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адміністра́тар

(лац. administrator = распарадчык, кіраўнік)

1) службовая асоба, якая кіруе прадпрыемствам, установай, арганізацыяй (напр. а. гасцініцы);

2) распарадчык (напр. а. выстаўкі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

zleceniodawca

м.

1. распарадчык;

2. заказчык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Manager

['mεnεə]

m -s, - ме́неджэр, распара́дчык; разм. заправі́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фа́ктар, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. Істотныя абставіны, прычына, рухаючая сіла якога-н. працэсу, што вызначае яго характар або асобныя рысы.

Ф. часу.

Трэба ўлічваць прыродныя фактары.

2. -а. Пасрэднік, камісіянер (уст.).

3. -а. Кіраўнік тэхнічнай часткі друкарні, распарадчык яе работамі (уст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

геро́льд, ‑а, М ‑дзе, м.

Гіст. Вяшчальнік пры двары феадальнага правіцеля, а потым і пры двары манарха ў краінах Заходняй Еўропы. // Распарадчык на рыцарскіх турнірах, на грамадскіх святах.

[Ням. Herold.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)