bailiff [ˈbeɪlɪf] n.

1. BrE, law бе́йліф; судо́вы выкана́ўца

2. BrE распара́дчык; акано́м

3. AmE наме́снік шэры́фа

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)