bailiff [ˈbeɪlɪf] n.
1. BrE, law бе́йліф; судо́вы выкана́ўца
2. BrE распара́дчык; акано́м
3. AmE наме́снік шэры́фа
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)