блы́таны, -ая, -ае.

1. Бязладна пераплецены, заблытаны.

Блытаныя ніткі.

Блытаныя сцежкі.

2. У якім цяжка разабрацца; нелагічны, супярэчлівы.

Блытаныя думкі.

|| наз. блы́танасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбіра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. разабрацца.

2. Разнімацца на часткі, быць разборным.

3. Быць добра дасведчаным, адукаваным у якой-н. галіне.

Р. ў музыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сче́сться сов.

1. (произвести расчёты) разлічы́цца, разабра́цца;

2. перен. расквіта́цца, паквіта́цца, разлічы́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zorientować się

зак. зарыентавацца; разабрацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

змазгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак.

Разм. Дадумацца да чаго‑н., разабрацца ў чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агу́лам, прысл. (разм.).

1. Усе разам, гуртам.

А. малаціць збожжа.

2. Усё адразу, цалкам (купіць, прадаць і пад.).

Прадаць фрукты а.

3. Неканкрэтна, не звяртаючы ўвагі на паасобныя факты.

Разабрацца ў справе не а., а канкрэтна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хааты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць хаатычнага. Хаатычнасць руху. □ Максім стаяў у натоўпе і стараўся разабрацца ў хаатычнасці бунтарскага ўздыму. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

straighten [ˈstreɪtn] v. выпро́стваць, выраўно́ўваць; папраўля́ць;

straighten oneself выпрамля́цца, выпро́ствацца

straighten out [ˌstreɪtnˈaʊt] phr. v. разабра́цца, адкі́нуць непаразуме́нні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rozejrzeć się

зак.

1. агледзецца;

rozejrzeć się dokoła — агледзецца навокал;

2. разабрацца;

rozejrzeć się w jakiej sprawie — разабрацца ў якой справе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сасна́, -ы́, мн. со́сны і (з ліч. 2, 3, 4) сасны́, со́сен і -сна́ў, ж.

Хваёвае вечназялёнае дрэва з доўгімі іголкамі і акруглымі шышкамі.

Заблудзіць у трох соснах — не змагчы разабрацца ў чым-н. простым.

|| памянш.-ласк. сасо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. сасно́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)