устраша́ть несов. стра́шыць, застра́шваць; (запугивать) пужа́ць; пало́хаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

daunt [dɔ:nt] v. пужа́ць, запало́хваць, стра́шыць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пуга́ть несов. пужа́ць, пало́хаць; (полошить) пу́дзіць; (стращать) стра́шыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spook​2 [spu:k] v. infml пужа́ць, кіда́ць у дры́жыкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пу́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак., каго (што).

Страшыць, пужаць (жывёлу); пужаючы, разганяць, адганяць адкуль-н.

Машыны пудзілі жывёлу.

П. варон.

|| зак. спу́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны, напу́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны і успу́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

beängstigen

vt пужа́ць, непако́іць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

płoszyć

незак. пужаць, палохаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пу́дзіла (ТСБМ; Шат.; віл., асіп., ганц., паст., Сл. ПЗБ; Бяльк.), ’страшыдла пужаць курэй’ (Варл.), пу́дзвіло, пу́дзіло ’пудзіла; неахайнік’ (ТС). Ад пу́дзіць ’пужаць, адганяць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

intimidate

[ɪnˈtɪmɪdeɪt]

v.t.

1) пало́хаць, пужа́ць

2) запало́хваць; застра́шваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

przestraszać

незак. пужаць, палохаць; страшыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)