гарчы́чнік, ‑а, м.

Кусок паперы, матэрыі, пакрыты слоем гарчыцы (выкарыстоўваецца як лекавы сродак, што выклікае прыток крыві).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dopływ, ~u

м.

1. прыток; падача;

dopływ powietrza — прыток паветра;

dopływ paliwa — падача паліва;

2. прыток (ракі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

influx [ˈɪnflʌks] n. (of) прыто́к, прылі́ў, наплы́ў;

an influx of tourists наплы́ў туры́стаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

onrush [ˈɒnrʌʃ] n. fml на́ціск, ата́ка; прыто́к, прылі́ў;

an onrush of tears пато́к слёз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

суднахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Даступны для суднаходства, прызначаны для суднаходства. Суднаходны канал. □ Прыпяць — самы вялікі прыток Дняпра, самая вялікая і самая суднаходная рака Беларусі. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

inflow

[ˈɪnfloʊ]

n.

наплы́ў -ву, прыто́к -у, прыплы́ў -ву m.

inflow of capital — прыто́к капіта́лу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Zústrom

m -(e)s прыто́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Крупе́ц ’незамярзаючы кароткі прыток у басейне Дняпра’ (Яшк.). Параўн. крупа ’град, мокры снег (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Інток, инточек ’ручай, ручаёк’ (Гарб.). Запазычанне з літ. intakas ’прыток’ у ст.-бел. мове.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

afflux

[ˈæflʌks]

n.

прыто́к -у, наплы́ў -ву m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)