гарчы́чнік, ‑а, м.

Кусок паперы, матэрыі, пакрыты слоем гарчыцы (выкарыстоўваецца як лекавы сродак, што выклікае прыток крыві).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)