прыто́к

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыто́к
Р. прыто́ку
Д. прыто́ку
В. прыто́к
Т. прыто́кам
М. прыто́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыто́к, -а і -у, м.

1. -у, каго-чаго. Прыліў, паступленне чаго-н. куды-н. у вялікай колькасці.

П. свежага паветра.

П. крыві.

П. сродкаў.

2. -а, мн. -і, -аў. Рака, якая ўпадае ў другую раку.

Прытокі Дняпра.

|| прым. прыто́чны, -ая, -ае і прыто́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыто́к

‘рэчка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыто́к прыто́кі
Р. прыто́ка прыто́каў
Д. прыто́ку прыто́кам
В. прыто́к прыто́кі
Т. прыто́кам прыто́камі
М. прыто́ку прыто́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыто́к м.

1. род. прыто́ку (действие) прито́к;

2. род. прыто́ка (реки) прито́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыто́к, ‑а і ‑у, м.

1. ‑у. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыцякаць — прыцячы; наступленне каго‑, чаго‑н. куды‑н.; папаўненне чым‑н. Прыток свежага паветра. Прыток пажыўных рэчываў да плода. Прыток крыві.

2. ‑а. Рака, якая ўладае ў большую раку. Прытокі Дняпра. □ Звілістай стужкай прабіраецца.. [Нарачанка] сярод топкага балота, якое зарасло хмызняком і чаротам, у раку Вілію, прыток Нёмана. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыто́к м.

1. (вады і г. д.) Zúfluss m -es, Zústrom m -(e)s;

2. перан. Zúfluss m, Zústrom m -(e)s; Ándrang m -(e)s (напор);

прыто́к капіта́лу эк. der Zúfluss an Kapitál;

прыто́к паве́тра Lúftzufuhr f -;

3. геагр. (ракі) Nébenfluss m *es, -flüsse

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прито́к

1. (действие) прыто́к, -ку м.;

2. геогр. прыто́к, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарчы́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Кусок паперы, тканіны са слоем гарчыцы (выкарыстоўваецца як лекавы сродак, што выклікае прыток крыві).

Паставіць гарчычнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tributary​1 [ˈtrɪbjətri] n. прыто́к (ракі);

The Avon is a tributary of the Severn. Эйван – прыток ракі Северн.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адто́к, ‑у, м.

Сцяканне якой‑н. вадкасці ў другое месца; проціл. прыток. Адток крыві.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)