прывабіць - Пошук

прыва́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прывабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыва́блены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прывабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

примани́ть сов., прям., перен. прыва́біць; прына́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

причарова́ть сов., разг., уст. прычарава́ць, прыва́біць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przynęcić

зак. прынадзіць; прывабіць; завабіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

закадры́ць

‘зачараваць, прывабіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уна́дзіць

‘прынадзіць, прывабіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заваражы́ць, -ражу́, -ро́жыш, -ро́жыць; -ро́жаны; зак., каго (што).

1. Падзейнічаць загаворамі, чарамі; зачараваць.

З. зубы.

2. перан. Прывабіць сваім хараством.

Музыка заваражыла слухачоў.

|| незак. заваро́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыва́бліванне, ‑я, м.

Дзеянне паводле дзеясл. прывабліваць — прывабіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыўна́дзіць

‘прынадзіць, прывабіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Verbum