прыўна́дзіць
‘прынадзіць, прывабіць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прыўна́джу | прыўна́дзім | |
| прыўна́дзіш | прыўна́дзіце | |
| прыўна́дзіць | прыўна́дзяць | |
| Прошлы час | ||
| прыўна́дзіў | прыўна́дзілі | |
| прыўна́дзіла | ||
| прыўна́дзіла | ||
| Загадны лад | ||
| прыўна́дзь | прыўна́дзьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прыўна́дзіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)