3.сущ.прахо́жы, -жага м.; міна́к, -ка́м.; (путник) падаро́жны, -нага м., падаро́жнік, -ка м.; (пешеход) пешахо́д, -да м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Перахожы (піряхо́жый) ’мінак, прахожы’ (Мік., Нас.), перахажа́ць ’пераходзіць з месца на месца; праходзіць’, перахажа́лы, пераходны ’які праходзіць побач’ (Нас.), рус.смал.перехо́жий. Калька з рус.прохожий ’тс’, параўн. ст.-бел.переходень (XVII ст.) і проходень ’тс’, а таксама адпаведнік рус.перехожий (“калики перехожие”) — хаджа́лы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
напо́мніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.
1.абкім-чым, пракаго-што і без дап. Прымусіць успомніць, прывесці на памяць, звярнуць увагу на каго‑, што‑н. Напомніць аб сваім існаванні. Напомніць пра свае заслугі. □ [Сцёпка] напомніў тут словы Леніна аб тым, што і кухарка павінна ўмець кіраваць дзяржавай.Колас.[Шугаеў:] Я хачу табе напомніць, што галоўнага інжынера назначае і знімае міністр.Крапіва.
2.каго-што. Здацца падобным на каго‑, што‑н., выклікаць успамін пра каго‑, што‑н.; нагадаць. Прахожы напомніў сябра. Возера напомніла мора. □ Твар чалавека напомніў штосьці даўно знаёмае, крануў балючую струнку не то з дзяцінства, не то з юнацтва, і я пачаў пільна сачыць за гэтым чалавекам.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)