Verbum

анлайнавы слоўнік

моли́ть несов. малі́ць, прасі́ць;

моли́ть о поща́де прасі́ць лі́тасці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

про́сам,

У выразе: просам прасіць гл. прасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́сам: п. прасі́ць о́чень проси́ть, умоля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звя́гаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Надакучліва гаўкаць (пра сабаку).

2. Назойліва прасіць, напамінаць, патрабаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рату́нак, -нку, м.

Дапамога, абарона, выручка.

Прасіць ратунку.

◊

Ратунку няма — пра вельмі моцную ступень праяўлення чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасі́цца, прашу́ся, про́сішся, про́сіцца; незак.

1. Прасіць аб дазволе зрабіць што-н., адправіцца куды-н.

П. на каток.

2. Пра дзяцей: прасіць дазволу адправіць натуральную патрэбу.

П. на гаршчок.

3. Прасіць прабачэння, спагады, дапамогі і пад. (разм.) —

Адпусціце мяне, не мучце! — просіцца хлопчык.

4. перан. Быць гатовым да чаго-н., вельмі прыдатным для чаго-н. (разм.).

Пейзаж так і просіцца на палатно.

|| наз. папрасі́цца, -рашу́ся, -ро́сішся, -ро́сіцца (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умоля́ть несов. малі́ць, прасі́ць, упро́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заблага́ць

‘пачаць маліць, прасіць, умольваць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

каўха́ць

‘мяўкаць, каркаць, назойліва прасіць, канькаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

папапрасі́ць, -рашу́, -ро́сіш, -ро́сіць і папапро́шваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што і чаго (разм.).

Прасіць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)