каўха́ць

‘мяўкаць, каркаць, назойліва прасіць, канькаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. каўха́ю каўха́ем
2-я ас. каўха́еш каўха́еце
3-я ас. каўха́е каўха́юць
Прошлы час
м. каўха́ў каўха́лі
ж. каўха́ла
н. каўха́ла
Загадны лад
2-я ас. каўха́й каўха́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час каўха́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)