каўха́ць
‘мяўкаць, каркаць, назойліва прасіць, канькаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| каўха́ю | каўха́ем | |
| каўха́еш | каўха́еце | |
| каўха́е | каўха́юць | |
| Прошлы час | ||
| каўха́ў | каўха́лі | |
| каўха́ла | ||
| каўха́ла | ||
| Загадны лад | ||
| каўха́й | каўха́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| каўха́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)