прадухіле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прадухіляць — прадухіліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

предотврати́ть сов. прадухілі́ць, адхілі́ць; (предупредить) папярэ́дзіць; см. предотвраща́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бальсамава́ць

‘насычаць труп асобымі рэчывамі, каб прадухіліць ад гніення’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бальсаму́ю бальсаму́ем
2-я ас. бальсаму́еш бальсаму́еце
3-я ас. бальсаму́е бальсаму́юць
Прошлы час
м. бальсамава́ў бальсамава́лі
ж. бальсамава́ла
н. бальсамава́ла
Загадны лад
2-я ас. бальсаму́й бальсаму́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бальсаму́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

zażegnać

зак. прадухіліць; адхіліць; папярэдзіць;

zażegnać nieszczęście — прадухіліць няшчасце

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

набальзамі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Насыціць труп асобымі рэчывамі, каб прадухіліць ад гніення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бальзамава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; незак., каго-што.

Насычаць труп асобымі рэчывамі, каб прадухіліць ад гніення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бальзамі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

Насычаць труп асобымі рэчывамі, каб прадухіліць ад гніення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бальзамава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; незак., каго-што.

Насычаць труп спецыяльнымі рэчывамі, каб прадухіліць гніенне і захаваць на доўгі час.

|| зак. забальзамава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны і набальзамава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны.

|| наз. бальзамава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zapobiec

зак. czemu прадухіліць; папярэдзіць; адхіліць;

zapobiec chorobie — прадухіліць (папярэдзіць) хваробу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

форс-мажо́р, ‑у, м.

Кніжн. Абставіны, якія вымушаюць дзейнічаць пэўным чынам, насуперак плану; акалічнасць, якую немагчыма прадухіліць або ліквідаваць.

[Фр. forse majeure.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)