прагаво́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прагаворваць — прагаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

протолкова́ть сов., разг. прагавары́ць; (пробеседовать) прагу́тарыць, прагамані́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przegawędzić

зак. прагаварыць;

przegawędzić cały wieczór — прагаварыць цэлы вечар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прагаворны ’гаваркі’ (гродз., Сл. ПЗБ). Да прагаварыць, аднак словаўтварэнне нетыповае. Магчыма, паўплывала і польск. przegwarzyć ’прабалбатаць, прабалакаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́лепетаць

‘невыразна, нязвязна прагаварыць, прабалбатаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́лепечу вы́лепечам
2-я ас. вы́лепечаш вы́лепечаце
3-я ас. вы́лепеча вы́лепечуць
Прошлы час
м. вы́лепетаў вы́лепеталі
ж. вы́лепетала
н. вы́лепетала
Загадны лад
2-я ас. вы́лепечы вы́лепечыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́лепетаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зя́пнуць

‘пазяхнуць; бяссільна крыкнуць, крыкліва і без сэнсу прагаварыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зя́пну зя́пнем
2-я ас. зя́пнеш зя́пнеце
3-я ас. зя́пне зя́пнуць
Прошлы час
м. зя́пнуў зя́пнулі
ж. зя́пнула
н. зя́пнула
Загадны лад
2-я ас. зя́пні зя́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час зя́пнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кулды́кнуць

‘утварыць гукі – пра індыкоў; невыразна прагаварыць; перакульнуцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. кулды́кну кулды́кнем
2-я ас. кулды́кнеш кулды́кнеце
3-я ас. кулды́кне кулды́кнуць
Прошлы час
м. кулды́кнуў кулды́кнулі
ж. кулды́кнула
н. кулды́кнула
Загадны лад
2-я ас. кулды́кні кулды́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час кулды́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прагандзю́ліць

прагаварыць пэўны час; сказаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагандзю́лю прагандзю́лім
2-я ас. прагандзю́ліш прагандзю́ліце
3-я ас. прагандзю́ліць прагандзю́ляць
Прошлы час
м. прагандзю́ліў прагандзю́лілі
ж. прагандзю́ліла
н. прагандзю́ліла
Загадны лад
2-я ас. прагандзю́ль прагандзю́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час прагандзю́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загугня́віць, ‑няўлю, ‑нявіш, ‑нявіць; зак.

Пачаць гугнявіць. // Гугнява прагаварыць; прагугнявіць. — Ну, памятай, Пятрас! — загугнявіў .. [Парэчкус] і закульгаў перад міліцыянерам. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напукча́ць

‘незадаволена прабурчаць сабе пад нос, невыразна прагаварыць; прабурчаць (у жываце)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напукчу́ напукчы́м
2-я ас. напукчы́ш напукчыце́
3-я ас. напукчы́ць напукча́ць
Прошлы час
м. напукча́ў напукча́лі
ж. напукча́ла
н. напукча́ла
Загадны лад
2-я ас. напукчы́ напукчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час напукча́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)