вы́лепетаць
‘невыразна, нязвязна прагаварыць, прабалбатаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́лепечу | вы́лепечам | |
| вы́лепечаш | вы́лепечаце | |
| вы́лепеча | вы́лепечуць | |
| Прошлы час | ||
| вы́лепетаў | вы́лепеталі | |
| вы́лепетала | ||
| вы́лепетала | ||
| Загадны лад | ||
| вы́лепечы | вы́лепечыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́лепетаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)