напукча́ць
‘незадаволена прабурчаць сабе пад нос, невыразна прагаварыць; прабурчаць (у жываце)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| напукчу́ | напукчы́м | |
| напукчы́ш | напукчыце́ | |
| напукчы́ць | напукча́ць | |
| Прошлы час | ||
| напукча́ў | напукча́лі | |
| напукча́ла | ||
| напукча́ла | ||
| Загадны лад | ||
| напукчы́ | напукчы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| напукча́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)