сяку́чая сущ., мат. секу́щая;

праве́сці ~чую — провести́ секу́щую

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

право́дзіцьI гл. правесці

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Празну́сціцьправесці’ (Полевой, О языке, 33). Гл. знушчацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пакача́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

Правесці час, качаючыся.

П. на траве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бры́фінг, -у, мн. -і, -аў, м.

Кароткая прэс-канферэнцыя.

Правесці б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прастраля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак.

Правесці які-н. час у стральбе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прачарці́ць, -чарчу́, -чэ́рціш, -чэ́рціць; -чэ́рчаны; зак., што.

1. Чэрцячы, правесці, вычарціць (лінію).

П. маршрут на карце.

2. Правесці які-н. час, займаючыся чарчэннем.

|| незак. прачэ́рчваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перамо́ўчаць

правесці пэўны час у маўчанні’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перамо́ўчу перамо́ўчым
2-я ас. перамо́ўчыш перамо́ўчыце
3-я ас. перамо́ўчыць перамо́ўчаць
Прошлы час
м. перамо́ўчаў перамо́ўчалі
ж. перамо́ўчала
н. перамо́ўчала
Загадны лад
2-я ас. перамо́ўч перамо́ўчце
Дзеепрыслоўе
прош. час перамо́ўчаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прагаве́ць

правесці час у гавенні’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагаве́ю прагаве́ем
2-я ас. прагаве́еш прагаве́еце
3-я ас. прагаве́е прагаве́юць
Прошлы час
м. прагаве́ў прагаве́лі
ж. прагаве́ла
н. прагаве́ла
Загадны лад
2-я ас. прагаве́й прагаве́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прагаве́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

препроводи́ть сов.

1. (кого, что) (отправить) адпра́віць, мног. паадпраўля́ць; (послать) пасла́ць, мног. папасыла́ць;

2. (провести, сопровождая) праве́сці;

3. (время) уст. праве́сці; праба́віць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)