зубрабізо́н, ‑а, м.

Помесь зубра з бізонам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаша́к, ‑а, м.

Помесь жарабца і асліцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

му́л

‘помесь кабылы і асла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. му́л му́лы
Р. му́ла му́лаў
Д. му́лу му́лам
В. му́ла му́лаў
Т. му́лам му́ламі
М. му́ле му́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тума́к

‘помесь зайца-беляка з зайцам-русаком’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тума́к тумакі́
Р. тумака́ тумако́ў
Д. тумаку́ тумака́м
В. тумака́ тумако́ў
Т. тумако́м тумака́мі
М. тумаку́ тумака́х

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падлі́сак, ‑ска, м.

1. Маладая лісіца.

2. Помесь лісіцы і сабакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

По́круць ’помесь паляўнічага сабакі з дварняком’ (Жыв. НС), по́круч ’дзіця ад бацькоў розных нацыянальнасцей’ (Нікан.). Укр. по́круч ’помесь’, польск. pokurcz ’помесь’. Да по- і круціць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мяша́нец, -нца м. полукро́вка ж., разг. по́месь ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тума́к, ‑а, м.

1. Помесь зайца-беляка з зайцам-русаком.

2. Фарбаванае футра зайца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіваду́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Помесь чорна-бурай і рыжай лісы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мул

(лац. mulus)

дамашняя жывёла, помесь асла з кабылай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)