по́месь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. по́месь по́месі
Р. по́месі по́месей
по́месяў
Д. по́месі по́месям
В. по́месь по́месі
Т. по́мессю по́месямі
М. по́месі по́месях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́месь, -і, ж.

1. Жывёліна або расліна, атрыманая ад скрыжавання розных парод, гатункаў.

Мул — п. асла з кабылай.

2. перан. Мешаніна, сумесь чаго-н. разнароднага.

П. натуралізму з пошласцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́месь ж.

1. (гибрид) по́месь;

2. перен. (соединение чего-л. разнородного) по́месь, смесь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́месь ж.

1. по́месь, -сі ж.;

2. (отдельное животное, растение) разг. мяша́нец, -нца м.;

3. перен. мешані́на, -ны ж.;

по́месь романти́зма и натурали́зма мешані́на раманты́зму і натуралі́зму.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́месь, ‑і, ж.

Парода, патомства, атрыманыя ад скрыжавання жывёлы або раслін розных відаў, народ, гатункаў. Мул — помесь асла з кабылай. // Асобная жывёліна або расліна, атрыманая такім спосабам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мул, -а, мн. -ы, -аў, м.

Свойская жывёліна: помесь асла з кабылай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лаша́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Помесь жарабка і асліцы.

|| прым. лашако́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіваду́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Помесь чорна-бурай і рыжай лісы, а таксама футра гэтага звярка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тума́к, -а́ і -у́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. -а́. Помесь зайца-беляка з зайцам-русаком.

2. -у́. Фарбаванае футра зайца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лаша́к, ‑а, м.

Помесь жарабца і асліцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)