плюхце́ць, ‑ціць; незак.

Разм. Плюхаць, хлюпаць. Конь — Ножык клыгаў, аступаўся, Вада пад коламі плюхцела. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вспле́скивать несов.

1. усплёскваць, плю́хаць;

2. (руками) пля́скаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паплё́хваць

‘плюхацца; плюхаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. паплё́хваю паплё́хваем
2-я ас. паплё́хваеш паплё́хваеце
3-я ас. паплё́хвае паплё́хваюць
Прошлы час
м. паплё́хваў паплё́хвалі
ж. паплё́хвала
н. паплё́хвала
Загадны лад
2-я ас. паплё́хвай паплё́хвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час паплё́хваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цялё́хкаць

‘хадзіць па вадзе, плюхаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цялё́хкаю цялё́хкаем
2-я ас. цялё́хкаеш цялё́хкаеце
3-я ас. цялё́хкае цялё́хкаюць
Прошлы час
м. цялё́хкаў цялё́хкалі
ж. цялё́хкала
н. цялё́хкала
Загадны лад
2-я ас. цялё́хкай цялё́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час цялё́хкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

плю́ханне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. плюхаць — плюхнуць і плюхацца — плюхнуцца. Чуваць плюханне і скрогат плывучых крыг. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цялё́пнуць

‘аднакратны дзеяслоў да цялёпаць - хадзіць па вадзе, плюхаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. цялё́пну цялё́пнем
2-я ас. цялё́пнеш цялё́пнеце
3-я ас. цялё́пне цялё́пнуць
Прошлы час
м. цялё́пнуў цялё́пнулі
ж. цялё́пнула
н. цялё́пнула
Загадны лад
2-я ас. цялё́пні цялё́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час цялё́пнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заплю́скваць

‘лыпаць, моргаць вачыма; ззяць, мігцець; хлюпаць, плюхаць, плёскаць; гаварыць пустое’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заплю́скваю заплю́скваем
2-я ас. заплю́скваеш заплю́скваеце
3-я ас. заплю́сквае заплю́скваюць
Прошлы час
м. заплю́скваў заплю́сквалі
ж. заплю́сквала
н. заплю́сквала
Загадны лад
2-я ас. заплю́сквай заплю́сквайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заплю́скваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

блё́хаць

‘пляскаць, плюхаць што-небудзь (напр., ваду) і ў якасці безасабовага дзеяслова (пачало блёхаць)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. блё́хаю блё́хаем
2-я ас. блё́хаеш блё́хаеце
3-я ас. блё́хае блё́хаюць
Прошлы час
м. блё́хаў блё́халі
ж. блё́хала
н. блё́хала
Загадны лад
2-я ас. блё́хай блё́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час блё́хаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

наплё́скваць

‘плюхаць, напырскваць што-небудзь на што-небудзь, куды-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. наплё́скваю наплё́скваем
2-я ас. наплё́скваеш наплё́скваеце
3-я ас. наплё́сквае наплё́скваюць
Прошлы час
м. наплё́скваў наплё́сквалі
ж. наплё́сквала
н. наплё́сквала
Загадны лад
2-я ас. наплё́сквай наплё́сквайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час наплё́скваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

plánschen

vi разм. плю́хацца (у вадзе); плю́хаць па вадзе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)