плюхце́ць, ‑ціць; незак.
Разм. Плюхаць, хлюпаць. Конь — Ножык клыгаў, аступаўся, Вада пад коламі плюхцела. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)