платёж м. плаце́ж, -цяжу́ м.; (плата) пла́та, -ты ж.; (выплата) вы́плата, -ты ж.;

нало́женный платёж накладны́ плаце́ж;

долг платежо́м кра́сен посл. што ві́нен, адда́ць паві́нен.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cash on delivery

апла́та пры даста́ўцы, накладны́ плаце́ж

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

defer​1 [dɪˈfɜ:] v. адтэрміно́ўваць; адкла́дваць;

deferred payment адтэрмінава́ны плаце́ж

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

накладны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які накладваецца, прымацоўваецца зверху чаго‑н. Накладныя малюнкі. Накладныя літары. // Які прышываецца, прыклейваецца зверху; які пакрывае тонкім слоем што‑н. Накладныя кішэні. Накладное серабро.

2. Які зроблены з чужых валасоў; фальшывы. Накладныя вусы.

3. у знач. наз. накладна́я, ‑ой, ж. Дакумент, па якім здаецца або прымаецца груз. Выдаць па накладной. Аформіць накладную. □ [Ад’ютант:] — Тут атрымаеце прадукты. Вось вам накладная. Новікаў.

•••

Накладны плацеж гл. плацеж.

Накладныя выдаткі гл. выдаткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

one-off [ˌwʌnˈɒf] adj. BrE уніка́льны, адзі́ны; ра́завы;

a one-off payment аднаразо́вая вы́плата; ра́завы плаце́ж

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Éinzahlung

f -, -en плаце́ж, узно́с, апла́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Áuszahlung

f -, -en плацеж; спла́чванне, вы́плата

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Náchzahlung

f -, -en дадатко́вы плаце́ж, дапла́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

płatność

płatnoś|ć

ж. плацеж;

termin ~ci — тэрмін плацяжу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ганара́нт

(лац. honorans, -ntis)

асоба, якая паручаецца за плацеж па вэксалю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)