метатэ́за, ‑ы, ж.

Спец. Міжвольная перастаноўка двух суседніх гукаў або складоў у слове.

[Ад грэч. metathesis — перастаноўка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

transposition [ˌtrænspəˈzɪʃn] n.

1. перастано́ўка, перамяшчэ́нне;

the transposition of words перано́с, перастано́ўка слоў

2. mus. транспазі́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rearrangement [ˌri:əˈreɪndʒmənt] n. перастано́ўка, перагрупо́ўка; перагрупо́ўванне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

анагра́ма, ‑ы, ж.

Перастаноўка літар у слове, пры якой атрымліваецца новае слова, напрыклад: нос — сон, ліпа — піла.

[Грэч. anagramma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

inversion [ɪnˈvɜ:ʃn] n.

1. перастано́ўка, пераваро́чванне

2. ling. інве́рсія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Úmgruppierung

f -, -en перагрупо́ўка; пераразмеркава́нне; перастано́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spoonerism [ˈspu:nərɪzəm] n. міжво́льная перастано́ўка гу́каў у сло́вах (напрыклад, queer dean замест dear queen)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Жывасцёр ’рыба Aspius rapax Leske’ (Касп.). Відаць, перастаноўка з жэраспер, жераствень. Гл. жэрах.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

інве́рсар

(ад лац. inversio = перастаноўка)

механізм, які ператварае кругавы рух у прамалінейны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

interchange​1 [ˈɪntətʃeɪndʒ] n.

1. абме́н;

interchange of ideas абме́н ду́мкамі

2. перастано́ўка; заме́на; чаргава́нне

3. tech. (тра́нспартны) раз’е́зд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)