перастано́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. перастано́ўка перастано́ўкі
Р. перастано́ўкі перастано́вак
Д. перастано́ўцы перастано́ўкам
В. перастано́ўку перастано́ўкі
Т. перастано́ўкай
перастано́ўкаю
перастано́ўкамі
М. перастано́ўцы перастано́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перастано́ўка ж., в разн. знач. перестано́вка;

п. мэ́блі — перестано́вка ме́бели;

п. сіл — перестано́вка сил

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перастаноўка

т. 12, с. 288

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перастано́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. перастаўляць — пераставіць (у 1–3 знач.).

2. У матэматыцы — размяшчэнне (элементаў) у якім‑н. парадку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перастаноўка (у матэматыцы) 3/186; 4/582; 5/291; 8/388

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

перастано́ўка ж.

1. mstellen n -s (напр. мэблі); Verstzung f -, -en, Verrückung f -, -en (перамяшчэнне); mstellung f -, -en, Inversin [-vɛr-] f -, -en (слоў у сказе);

2. матэм. Vertuschung f -, -en, Permutatin f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пераста́віць, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак.

1. каго-што. Паставіць на другое месца.

П. лямпу на другі стол.

П. словы ў сказе.

2. што. Зрабіць нанава (хату, печ і пад.), перарабіць.

|| незак. перастаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. перастано́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перестано́вка перастано́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

метатэ́за, -ы, мн. -ы, -тэ́з, ж. (спец.).

Адвольная перастаноўка двух гукаў або складоў у слове.

|| прым. метатэ́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

reshuffle1 [ˈri:ʃʌfl] n. перастано́ўка;

a Cabinet reshuffle перастано́ўка ў кабіне́це міні́страў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)