бу́ча, ‑ы, ж.

Разм. Шум, скандал, перапалох. // перан. Кіпучае жыццё, вір. Трапіць у самую бучу жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переполо́х перапало́х, -ху м., пярэ́палах, -ху м., перапу́д, -ду м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пераля́к ’перапалох’ (слонім., Станк.; Нар. Гом.; Бяльк., Растарг.), у выразах: з пераліяу (Нар. Гом.), од пырыля́ку, пярэ́ляку (брэсц., ЛА, 3). Укр. переля́к, рус. пск., смал., бранск., пенз. переля́к ’перепалох, страх’, польск. przeląk ’перапалох, страх’, славац. preľakaný ’напалоханы’, preľaknutie ’перапалох’. Да прасл. *per‑lękъ > пера- і ляк 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

трыво́га, -і, ДМ -во́зе, ж.

1. Неспакой, моцнае душэўнае хваляванне, выкліканае страхам, небяспекай і пад.

Т. за лёс дзяцей.

2. Шум, перапалох, мітусня.

Усе крычалі, адчувалася моцная т.

3. Небяспечнае становішча, а таксама сігнал, які апавяшчае аб ім.

Паветраная т.

Пажарная т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

споло́х прост., обл. спало́х, -ху м., перапало́х, -ху м., перапу́д, -ду м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агрэсі́ўнасць, ‑і, ж.

Імкненне да развязвання грабежніцкай імперыялістычнай вайны; захопніцкая палітыка. // Актыўнае праяўленне варожасці. Бяссілле і перапалох пастуха прыспешваюць звера, прыдаюць яму агрэсіўнасць і рашучасць. Масарэнка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапало́ханы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад перапалохаць.

2. у знач. прым. Які выказвае, адлюстроўвае перапалох. Перапалоханы голас. Перапалоханыя вочы. □ [Іван] рабіў міну зусім перапалоханага чалавека. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

willies [ˈwɪliz] n. pl. infml the willies перапало́х; нерво́выя дры́жыкі;

The news gave me the willies. У мяне рукі і ногі затрэсліся ад навіны.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stir​1 [stɜ:] n.

1. варушэ́нне; шавяле́нне; разме́шванне, мяша́нне;

Give the tea a stir. Памяшай гарбату.

2. узбуджэ́нне, перапало́х; мітусня́, сумятня́;

cause a stir рабі́ць перапу́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перепу́г разг. перапало́х, -ху м., пярэ́палах, -ху м.; перапу́д, -ду м.;

от перепу́га, с перепу́гу з перапу́ду;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)