◎ Перапарэ́ць ’скончыцца’ (карэліц., ЖНС). Да пера- і пара (гл.). Утворана так, як перавучыць < мука (Усціновіч, вусн. паведамл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пераву́чаны

1. переу́ченный, переобу́ченный;

2. в др. знач. переу́ченный;

1, 2 см. перавучы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераву́чваць несов.

1. (обучать заново чему-л. иному) переу́чивать, переобуча́ть;

2. в др. знач. переу́чивать;

1, 2 см. перавучы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)