создава́ться возвр., страд. ствара́цца; (возникать) узніка́ць; (появляться) паяўля́цца, з’яўля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абабіць (у 1–3 знач.).

•••

Абіваць парогі — шматразова паяўляцца дзе‑н., просячы або дамагаючыся чаго‑н.

Бокі абіваць — знаходзіцца дзе‑н. без справы; ацірацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

áuftauchen

vi (s)

1) усплыва́ць, вындрваць

2) (зняна́цку) паяўля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Плыўсці́ (перан.) ’каласіцца’ (швянч., Сл. ПЗБ). Рэгіяналізм. Да плысці, плыць (гл.). Устаўное ‑ў⇉рэфлекс ‑в‑ у метафарычным выплы‑в‑aifb ’паяўляцца (пра колас)’. Паводле Грынавяцкене (LKK, 30), калькуе ліг. plaukėją (rugiai) ’каласіцца (жыта)’, параўн. plaukti ’плыць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ура́нку, прысл.

Абл. Раніцай. — А бульбу мамка ўранку варыла, — ахвотна азвалася малое. Быкаў. У канцы кастрычніка на нізкіх мясцінах пачалі паяўляцца ўранку сівыя замаразкі. Курто. Кастусь затрымаўся — уранку Ён ездзіў па кніжкі ў раён. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

объявля́ться

1. аб’яўля́цца;

2. з’яўля́цца, паяўля́цца; знахо́дзіцца; см. объяви́ться;

3. страд. аб’яўля́цца, абвяшча́цца; см. объявля́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

представа́ть несов. станаві́цца (перад кім, перад чым); (являться) з’яўля́цца, паяўля́цца (перад кім, перад чым); паўстава́ць (перад кім, перад чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заявля́ться

1. (сообщаться, объявляться) заяўля́цца;

заявля́ется о поте́ре па́спорта заяўля́ецца пра згу́бу па́шпарта;

2. (приходить, появляться) прост. заяўля́цца, з’яўля́цца, паяўля́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

образо́вываться несов.

1. утвара́цца; (возникать) узніка́ць; (появляться) з’яўля́цца, паяўля́цца;

2. (улаживаться — о деле) разг. ула́джвацца;

3. страд. утвара́цца, ствара́цца; склада́цца; фармірава́цца; арганізо́ўвацца; засно́ўвацца; см. образо́вывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

erschéinen

* vi (s)

1) з’яўля́цца, паяўля́цца

2) выхо́дзіць (з друку)

3) здава́цца, падава́цца (каму-н. якім-н.)

in éinem ánderen Licht ~ — пада́цца ў другі́м святле́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)