паяўля́цца гл. паявіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паяўля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. паяўля́юся паяўля́емся
2-я ас. паяўля́ешся паяўля́ецеся
3-я ас. паяўля́ецца паяўля́юцца
Прошлы час
м. паяўля́ўся паяўля́ліся
ж. паяўля́лася
н. паяўля́лася
Загадны лад
2-я ас. паяўля́йся паяўля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час паяўля́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паяўля́цца несов., в разн. знач. появля́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паяўля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца.

Незак. да паявіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паяві́цца, -яўлю́ся, -я́вішся, -я́віцца; зак.

1. Узнікнуць перад вачамі, з’явіцца (у 3 знач.).

На небе паявіўся месяц.

Паявіўся незнаёмы.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Тое, што і з’явіцца (у 4 знач.).

На твары паявіліся маршчыны.

|| незак. паяўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. паяўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паяві́цца, паяўля́цца разм.

1. (паказацца) erschéinen* vi (s), sich zéigen, zum Vórschein kómmen*;

паяві́лася магчы́масць es gibt [es bestéht] éine Möglichkeit;

2. (узнікнуць) áuftreten* vi (s), áufkommen* vi (s), entstéhen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

появля́ться несов. з’яўля́цца, паяўля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паяўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. паяўляцца — паявіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́цца; незак.

1. Круціцца, утвараць віры (пра ваду).

Вада вірылася вакол вярбы.

2. перан. Паяўляцца ў вялікай колькасці, бесперапыннай чарадой.

Думкі вірацца ў галаве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., раі́цца; незак.

1. Утвараць новы рой.

2. Лятаць, збірацца роем.

3. перан. Паяўляцца ў вялікай колькасці (пра думкі, пачуцці, сны і пад.).

Думкі раяцца ў галаве.

|| наз. рае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)