Verbum

акале́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што.

Пашкодзіць які-н. орган, зрабіць калецтва.

пашко́джанне, -я, н.

1. гл. пашкодзіць.

2. мн. -і, -яў. Пашкоджанае месца, паломка.

Ліквідаваць п.

адтапта́ць, -тапчу́, -то́пчаш, -то́пча; -тапчы́; -тапта́ны; зак., што (разм.).

1. Пашкодзіць што-н., наступаючы нагою.

А. нагу.

2. Натрудзіць, пашкодзіць доўгаю хадою.

А. ногі ў далёкай дарозе.

3. Прайсці вялікую адлегласць пехатой.

А. сотні вёрст.

|| незак. адто́птваць, -аю, -аеш, -ае.

апа́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.

Пашкодзіць сабе скуру варам, гарачай парай.

|| незак. апа́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

абму́ляць, -яю, -яеш, -яе; -яны; зак., што.

Пашкодзіць скуру трэннем, нацерці.

А. ногі.

|| незак. абму́льваць, -аю, -аеш, -ае.

зашмуля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што (разм.).

1. Занасіць, выцерці, абтрапаць (вопратку).

З. рукавы.

2. Трэннем пашкодзіць скуру.

зава́дзіць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дзіць; зак. (разм.).

Пашкодзіць.

Лішняя капейка не з.

Гэта яго здароўю не з.

вы́віхнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак., што.

Пашкодзіць, зрушыўшы косці ў суставе.

В. нагу.

|| незак. выві́хваць, -аю, -аеш, -ае.

расчу́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

Чухаючы, пашкодзіць.

Р. руку.

|| незак. расчу́хваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расчу́хванне, -я, н.